Η Κάρπαθος

Αν και με την πρώτη ματιά κάτι τέτοιο δε γίνεται αντιληπτό, η Κάρπαθος αποτελεί ένα μοναδικό βοτανικό και ζωολογικό παράδεισο με πολλά και σπάνια είδη φυτών και ζώων. Στο κεντρικό τμήμα του νησιού υπάρχει ένα θαυμάσιο, πυκνό δάσος, στην περιοχή Σπόα - Μεσοχώρι - Πύλες καθώς επίσης και πλούσια αμπέλια και οπωροφόρα δέντρα. Στα βράχια των ακτών βρίσκουν καταφύγιο δύο υπό εξαφάνιση είδη ζώων, που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους ζει στο Αιγαίο, ο Μαυροπετρίτης και ο Αιγαιόγλαρος, ενώ στις θαλάσσιες βραχοσπηλιές κατοικεί η φώκια Monachus - Monachus.

 

Λιμάνι και πρωτεύουσα του νησιού είναι τα Πηγάδια ή Κάρπαθος. Το όνομά τους προήλθε από τα πολυάριθμα πηγάδια της περιοχής και κατοικήθηκαν στις αρχές του 18ου αιώνα. Το γραφικό λιμανάκι Ποσί προσδίδει στο χωριό το παραδοσιακό χρώμα που του στερούν τα νεόδμητα κτίρια. Πλάι στο χωριό ορθώνεται ένας βραχώδης λόφος στην κορυφή του οποίου ήταν χτισμένη η Μινωική Ακρόπολη της Καρπάθου.

 

Πέρα από τα Πηγάδια, άλλα αξιοσημείωτα χωριά είναι οι Μενετές και η Αρκάσσα. Οι Μενετές πρωτοκατοικήθηκαν στα χρόνια του Μεσαίωνα και αποτέλεσαν κατά την πάροδο των χρόνων τόπο με έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Τόπο που εφοδίασε το νησί με τους περισσότερους οργανοπαίκτες του και την τέχνη της κατασκευής της Καρπαθικής Λύρας. Σήμερα ο οικισμός αριθμεί περί τους 500 κατοίκους.

Πολύ κοντά στο λόφο του Παλαιοκάστρου βρίσκεται η Αρκάσσα. Παραθαλάσσιο χωριό, αμφιθεατρικά χτισμένο, κόβεται στα δύο από το Ρυάκι, ένα μικρό ποτάμι. Τα στενά δρομάκια και οι παραδοσιακές αυλές ντύνουν με γραφικότητα το χωριό που με τη σειρά της επιφέρει ιδιαίτερη τουριστική κίνηση. Δύο χιλιόμετρα βορειότερα βρίσκεται το Φοινίκι, ψαροχώρι με όμορφο λιμανάκι, που πήρε το όνομά του από τους Φοίνικες που το χρησιμοποιούσαν για τις εμπορικές τους δραστηριότητες στα τέλη της δεύτερης προ Χριστού χιλιετίας.

 

Παλιότερα πρωτεύουσα του νησιού και σήμερα έδρα τού Μητροπολίτη Καρπάθου, το Απέρι, στην κεντρική Κάρπαθο, είναι κρυμμένο από τη θάλασσα. Χτίστηκε την εποχή του Μεσαίωνα όταν οι κάτοικοι των παράκτιων οικισμών θέλησαν να μεταφερθούν στην ενδοχώρα για το φόβο των πειρατών. Τα προσεγμένα σπίτια, με τους μικρούς αλλά πλούσιους κήπους τους δίνουν στο χωριό αέρα αρχοντικό. Έναν αέρα που υποστηρίζει η πολιτιστική και πνευματική δραστηριότητα των κατοίκων του.

 

Η Βωλάδα, το Όθος και οι Στες είναι τρία γραφικά χωριουδάκια που αξίζουν το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Λευκά σπίτια με πολύχρωμες πόρτες και παράθυρα, με ανθοστόλιστα μπαλκόνια δημιουργούν μια ξεχωριστή εικόνα στις Πυλές. Το Μεσοχώρι πήρε το όνομά του από τη γεωγραφική του θέση. Παραδοσιακά κτίσματα με λουλουδάτες αυλές και δρόμοι στρωμένοι με βότσαλα, δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο.